poniedziałek, 27 czerwca 2016

[115] Serce ze szkła


Tytuł oryginału: Herz aus Glas
Autor: Kathrin Lange
Cykl: Serce ze szkła
Tom: 1
Ilość stron: 448 stron
Wydawnictwo: Muza
Ocena: 9/10

Juli wraz z ojcem pisarzem spędza przerwę świąteczną na wyspie Martha's Vineyars w posiadłości zamożnego wydawcy. Od pierwszej chwili jest zafascynowana małomównym synem właściciela, Davidem. Jego narzeczona, Charlie, niedawni zginęła, spadając z klifu. Juli dzień po dniu stara się zbliżyć do Davida i poznać okoliczności śmierci pięknej Charlie. Jednak ciekawość może doprowadzić ją do obłędu. Wkrótce zaczyna słyszeć głosy, a tajemnicza postać w czerwonej sukni usiłuje zwabić ją na skraj urwiska. Kto próbuje wpędzić Juli w odmęty szaleństwa? Jakie siły sprzysięgły się, by prawda o Charlie nie wyszła na jaw?

Jeśli się zakochasz, umrzesz...
[opis pochodzi z okładki książki]

Juli zostaje zaproszona przez wydawcę swojego ojca do spędzenia wraz z nim świątecznych ferii w jego rezydencji na wyspie Martha's Vineyard. Nie chodzi jednak o beztroskie spędzanie czasu, lecz dotrzymywanie towarzystwa pogrążonemu w depresji Davidowi Bellowi - synowi Jasona Bella - którego narzeczona stała się ofiarą śmiertelnego wypadku. Wszyscy uważają, że to był tylko nieszczęśliwy wypadek, jednakże David jest przekonany, że to przez niego Charlie rzuciła się z klifu Gay Head. Zarówno Jason Bell, jak i ojciec Juli uważają, że dzięki jej bezpośredniości i pogodzie ducha uda jej się w końcu dotrzeć do chłopaka i sprawić, by otrząsnął się po tragedii, która go spotkała. Jednak Davidowi wcale się ten pomysł nie podoba i od samego początku jest dla niej niezwykle oschły, uprzedzony i gburowaty. Nie ukrywa też faktu, że wcale nie chciał widzieć jej w swoim domu. Z czasem jednak Juli odkrywa, że mimo ogromnie grubego muru, jaki bohaterów wzniósł wokół siebie, czasem udaje się jej przez niego przebić. Nie wie jeszcze jednak, w co tak na prawdę się wpakowała, ani że na rodzinie Bellów ciąży przerażająca klątwa, która z czasem może dotyczyć także jej

Nie raz już wspominałam, że bardzo lubię czytać książki, o których wiem stosunkowo mało, tzn. nie przeglądałam żadnych recenzji na temat książki, jak dotąd nie miałam pojęcia o istnieniu jej autora , nie zagłębiałam się zbytnio w jej fabule - znałam ją tylko i wyłącznie na podstawie opisu z okładki, z którym zapoznałam się stosunkowo dawno. Mówiąc prościej uwielbiam brnąć w nieznane. Mam wówczas otwarty na różne scenariusze umysł i wszystko poznaję z jeszcze większą ciekawością. Nie mam również żadnych uprzedzeń co do fabuły, nie wiem, czego mogę się po niej spodziewać, a co za tym idzie nie rozczaruję się, gdy to, czego od konkretnej powieści się spodziewałam okaże się być zupełnie czymś innym niż to, co koniec końców otrzymałam. Takie właśnie czytanie jest dla mnie najbardziej satysfakcjonujące. Tak też było w przypadku Serca ze szkła - kiedyś zapoznałam się tylko z jej opisem, który jednak nie zdradzał zbyt wiele. I tym razem jednak przekonałam się, że czasem im mniej wiemy na temat jakiejś powieści, tym większą radość czerpiemy z jej czytania!

W przeciwieństwie do okładki książki, która mimo pewnych mrocznych elementów jest moim zdaniem niezwykle radosna (dzięki temu różowemu kolorowi), środek już od samego początku pokazuje nam, że nie takiej powieści do końca możemy się tutaj spodziewać. Serce ze szkła utrzymana jest w niezwykle tajemniczym, chłodnym i lekko groźnym klimacie, który ja po prostu uwielbiam. Idealnie oddaje to ten fantastyczny charakter książki, który tak bardzo mi się spodobał. Taki klimat nie jest jednak dziełem przypadku - to efekt zamierzony, który doskonale wpasowuje się w fabułę.

Prócz okładki drugim wielkim kontrastem jest tutaj główna bohaterka dzieła Kathrin Lange, a mianowicie Juli. To dziewczyna pełna fantastycznej energii, humoru i niespotykanej radości życia. Jest to jedna z tych bohaterek książkowych, których moim zdaniem po prostu nie da się nie lubić. Mimo bowiem tak wielu pozytywnych cech dziewczyna nie wywyższa się, wręcz przeciwnie uważa się za całkiem normalną i niczym nie wyróżniającą się osobę, co tylko jeszcze bardziej czynie ją niesamowicie przyjazną. W każdym bądź razie nie ma w niej ani grama smutku, czy rozpaczy. Jest więc całkowitym przeciwieństwem pogrążonego w depresji i nienawiści zarówno do siebie, jak i do innych Davida Bella. Bardzo spodobało mi się to, że podczas lektury dostrzegamy, że podczas pobytu w Sorrow (rodzinnej posiadłości Davida) Juli bardzo szybko zaczyna doświadczać właśnie tych uczuć, których w ogóle byśmy się po niej nie spodziewali - uczucie bezradności, smutku, rozpaczy i całkowitej samotności. Nic nie dzieje się jednak bez przyczyny, a Juli postanawia tą przyczynę odnaleźć.
Nie zdziwiło mnie również, jak bardzo spodobała mi się postać Davida. Powiedział on, że dziewczyny takie jak Juli lubią chłopców z problemami. Myślę, że ja również zaliczam się do tego grona (przynajmniej zgadza się to w przypadku tych książkowych chłopców). Niezwykle spodobała mi się w nim ta tajemnica, którą cały czas starał się ukryć przed wszystkimi ze swojego otoczenia. Doskonale widać, że chłopak cierpi, gdyż ma problem, z którym nie potrafi sobie sam poradzić. Z każdą kolejną stroną, dzięki osobie Juli, poznajemy go też z tej troszeczkę bardziej radosnej strony, co jeszcze bardziej sprawiało, że pałałam do niego coraz to większą sympatią. Stał się on więc kolejnym z moich ulubionych książkowych bohaterów!

No dobrze, ale co tak właściwie kryje w sobie ta powieść? Nie wiem czemu, ale sama cały czas myślałam, że jest to kolejna powieść paranormal romance, gdzie podczas lektury będą towarzyszyć mi istoty nadprzyrodzone różnej maści. Teraz, gdy o tym myślę, nie mam pojęcia, dlaczego właśnie to sobie ubzdurałam. Idąc za tym tokiem myślenia obawiałam się, że książka mi się nie spodoba, gdyż w tego typu powieściach gustowałam kilka lat temu i teraz większość z nich nieco mnie nudzi. Uspokajam więc tych, którzy myśleli podobnie do mnie, to nie jest kolejna powieść, gdzie znów będziemy mieć styczność z istotami paranormalnymi! Jest tu jednak jeden motyw, który w jakimś stopniu nawiązuje troszkę do idei paranormal. Otóż krąży legenda, że Sorrow, a raczej klif Gay Head, na którym posiadłość została zbudowana, został przeklęty przez niejaką Madeline Bower, która w tysiąc osiemset osiemdziesiątym czwartym roku zginęła na pokładzie statku "City of Columbus", który podczas sztormu wpadł na podwodne skały. Wszystko działo się w pobliżu klifów, a że Madeline miała akurat wyjść za mąż przeklęła to miejsce, by nikt już tam nie zaznał miłości. Cała fabuła krąży więc wokół tej legendy oraz postaci Madeline. Bardzo spodobało mi się tu jednak to, że wbrew powieściom paranormal romance, gdzie pojawienie się wampirów, wilkołaków, czy innych jeszcze tego typu stworzeń w naszym życiu jest niezwykle mało prawdopodobne. Tutaj jednak motyw klątwy i duchów może w gruncie rzeczy dotknąć każdego z nasz, co czyni ta powieść moim zdaniem niezwykle wiarygodną. Motyw utrzymany w Sercu ze szkła niezwykle mi się spodobał,a dodatkowo fakt, iż wszystko to autorka oparła na powieści Rebeka jeszcze bardziej tylko mnie zaciekawił.

Jednym z mocnych punktów tej powieści jest niewątpliwie jej zakończenie, które odsłania w końcu wszystkie tajemnice, z którymi cały czas zmagamy się na kartach powieści, byśmy mogli odkryć, że wszystko to, o czym myśleliśmy, że jest prawdziwe, tak na prawdę kryje za sobą coś zupełnie innego, czego z całą pewnością się nie spodziewaliśmy. Osobiście nie dość, że przeżyłam ogromny szok, to jeszcze doznałam mini zawału serca. Ale dlaczego? Tego już wam nie zdradzę, gdyż pozbawiłabym was całej radości z czytania ów książki. Myślę jednak, że ci, którzy mają już za sobą lekturę Serca ze szkła doskonale wiedzą, co mam na myśli!
Spodobał mi się również styl autorki - potrafiła w bardzo prosty i przyjemny sposób przedstawić miejscami nieco zawiłą fabułę, a dodatkowo jej słowa potrafią tak przyciągnąć do siebie czytelnika, że bardzo trudno oderwać się od lektury.

Podsumowując więc, nie spodziewałam się, że Serce ze szkła okaże się być tak fantastyczną książką! Okładka i opis w ogóle nie są w stanie przygotować nas do tego, co znajdziemy w środku, co jak dla mnie jest wręcz idealne. Porusza ona w sobie te klimaty, które osobiście uwielbiam i które za każdym razem sprawiają, że nie mogę się oderwać od czytanej przeze mnie książki - i tym razem otrzymałam coś równie wspaniałego. Czytając cały czas otoczeni jesteśmy niezwykłym klimatem z ogromną dozą tajemniczości. Autorka wykonała na prawdę świetne zadanie tworząc Serce ze szkła. Jak dla mnie książka ta posiada wiele z tych cech, które składają się na fantastyczną książkę - wspaniałych, ciekawych i niezwykle różniących się bohaterów, niebanalną fabułę, nawiązanie do innego dzieła i umiejętne umieszczenie go w całej powieści, idealne wręcz zakończenie no i w końcu ten genialny tajemniczy klimat! Dla mnie jest to prawie definicja ideału.
Z wielką niecierpliwością czekam na moment, w którym będę mogła zapoznać się z kontynuacją powieści i mam nadzieję, że podejdę do niej z równie wielkim spokojem i dystansem, jak do Serca ze szkła. Liczę na to, że się nie zwiodę, gdyż byłaby to wówczas wielka strata.

SERCE ZE SZKŁA:

Za możliwość poznania klątwy Madeline oraz zapoznania się z historią Juli i Davida serdecznie dziękuję Wydawnictwu Muza!

Książka bierze udział w wyzwaniu Czytam Opasłe Tomiska 2016.

10 komentarzy :

  1. Czytałam i posiadam. Czytałam ją w moje urodziny i dość dobrze to wspominam, a teraz aktualnie podążam śladem drugiej części i jest całkiem fajnie! :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Super, że choć Tobie się spodobało, bo dla mnie strasznie słaba :D
    Pozdrawiam serdecznie! ;*
    http://ravenstarkbooks.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  3. Przez okładkę książka kojarzyła mi się z taką słodką historią (mimo dosyć tajemniczego opisu) i dlatego wolałam trzymać się od niej jak najdalej. Teraz już wiem, że zrobiłam wielki błąd i pora dać jej szansę :D.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No właśnie ja też na samym początku dokładnie tak samo ją postrzegałam :)

      Usuń
  4. Na nowo rozbudziłaś we mnie chęć poznania tej historii. Kurczę :D

    OdpowiedzUsuń
  5. To prawda, dobrze jest sięgać po książki zupełnie w ciemno, nie znając opisu, bo jak będzie źle to się nie rozczarujemy, a można też być mile zaskoczonym. Jeśli chodzi o książkę, to już od długiego czasu jestem jej ciekawa. Lubię takie tajemnicze klimaty ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W takim razie koniecznie musisz po nią sięgnąć ;)

      Usuń

Drogi czytelniku!
Twoja opinia jest dla mnie ważna. Tak więc zostaw po sobie jakiś ślad - tobie zajmie to tylko chwilę, a mi sprawi ogromną przyjemność i satysfakcję, że moja praca nie idzie na marne!
Katherine Parker

Copyright © 2014 About Katherine
Designed By Blokotek