[1] Porozmawiajmy: Jak bloger z blogerem, czyli o problemach znanych nie jednemu blogerowi

Początkowo postanowiłam założyć bloga, aby robić coś wspólnie z moimi przyjaciółkami i żeby dzielić się opinią na temat przeczytanych książek z osobami, które mówiąc krótko to interesuje. Gdy po pewnym czasie zdecydowałam się założyć About Katherine chciałam, żeby jak najlepiej odzwierciedlał to po prostu, jaką osobą jestem. Oczywiście, jak zapewne każdy bloger na początku swojej przygody, z niecierpliwością czekałam na jakikolwiek komentarz czy obserwatora, jednakże w tym fachu liczy się cierpliwość. Przez cały czas więc starasz się rozwijać i wprowadzać jakieś ciekawe wątki, by jeszcze bardziej zachęcić swoich przyszłych czytelników do zajrzenia do ciebie. Wydawać by się mogło, że z czasem stanie się to zdecydowanie łatwiejsze - w końcu masz już jakieś niby stałe grono obserwatorów, którzy teoretycznie śledzą wszystkie twoje wpisy. Jednakże tak do końca nie jest... i to jest właśnie smutne.

Tym wstępem chciałabym was zaprosić do nowej serii postów, która mam nadzieję będzie pojawiać się na blogu od czasu do czasu. Porozmawiajmy będzie miało na celu odejście trochę od nudnych w dużych ilościach recenzji oraz stworzenie miejsca, gdzie po prostu zarówno ja, jak i wy będziemy mogli się wygadać. Często jest tak, że mamy ochotę porozmawiać z kimś na temat jakiegoś wątku czy sytuacji, jednakże za bardzo nie mamy do tego pola manewru. Już od jakiegoś czasu kusiło mnie do stworzenia takiego miejsca, a z racji tego, że na blogu lubię mieć wszystko poukładane, nie lubię wpisów ni z gruchy ni z pietruchy, wydaje mi się, że taka od czasu do czasu dająca o sobie znać seria jest jak najbardziej idealnym rozwiązaniem. Jestem bardzo ciekawa, jak pomysł ten wam się spodoba i jestem pełna nadziei, że będziecie mnie w tym wspierać. 

Jak bloger z blogerem, czyli o problemach znanych nie jednemu blogerowi to temat dzisiejszej dyskusji. Choć przez długi czas odkąd zaczęłam prowadzić About Katherine jakoś nie potrafiłam nazywać siebie mianem blogera, gdyż uważałam, że do tego tytuły jeszcze mi daleko, teraz patrząc już z perspektywy czasu, myślę, że jak najbardziej takie określenie do mnie pasuje (tak wiem strasznie to zagmatwane). Jako, że bloga prowadzę już przeszło półtora roku, zdążyłam zgromadzić już nie mały bagaż doświadczeń związany z tym fachem. Nie raz każdy z nas przeżywał jakieś załamania, chwile zwątpienia, czy też całkowitej olewki. Zawsze jednak jakoś sobie radziliśmy i umieliśmy się z tego wygrzebać, jednakże jest kilka takich sytuacji, gdzie niestety nie możemy albo nie potrafimy nic na to poradzić. 

Pierwsze co przychodzi mi do głowy to brak zainteresowania postami mimo bardzo licznej grupy obserwatorów. Obecnie, pisząc tego posta, mam 395 obserwatorów - na prawdę bardzo fajny wynik jak na taki okres funkcjonowania bloga. Choć laikowi ta liczba nic nie mówi, nie wie czy to dużo, czy mało, jednakże z całą pewnością myśli, że taka liczba obserwatorów, to na prawdę spore grono osób zainteresowanych postami, którzy na pewno pozostawią po sobie liczne ślady w formie komentarzy. Mówiąc krótko, zwięźle i bez owijania w bawełnę - 395 obserwatorów=na prawdę sporo komentarzy. Sama jednak wiem, że to nie prawda. Oczywiście są i takie blogi, gdzie spora liczba czytelników daje licznie o sobie znać w postaci komentarzy. Nie wiem więc, czy po prostu ja coś robię źle, czy zwyczajnie trafiłam na takich czytelników, którzy nie lubią wypowiadać się na forum. Wiem oczywiście, że w przypadku blogerów recenzenckich, nie powinno zależeć nam najbardziej na największym gronie odbiorców, bo nie na tym to wszystko polega. Jak pisałam, tworzymy blogi, by móc opowiedzieć komuś o tym, co przeczytaliśmy. Liczyć powinna się po prostu frajda z pisania i dzielenia się swoją opinią. Nie zaprzeczycie jednak, że takie komentarze dają na prawdę dużego powera i zachęcają do dalszego pisania, bo po prostu wiesz, że ktoś to czyta! Wracając więc znów do mnie, nie rozumiem dlaczego tak mało osób komentuje moje wpisy, wydaje mi się że piszę w interesujący sposób, przedstawiam moją własną opinię nie nie kierując się w pisaniu tym, aby pisać to, co ludzie chcą przeczytać. Może się mylę i w tym jest właśnie cały pies pogrzebany.

W ten sposób przechodzimy do drugiej sytuacji, którą przez okres mojej blogowej pracy zdążyłam zauważyć, a mianowicie - czy tylko ja nie mogę liczyć na moich czytelników??? Z biegu mogłabym podać wam co najmniej pięciu blogerów, którzy w każdej sytuacji mogą liczyć na swoich czytelników. Działa to tak - proszę o drobną przysługę, liczę na radę, czy po prostu zadaję jakieś zwyczajne pytanie, od razu otrzymuję mnóstwo szczerych odpowiedzi. Znów, powołując się na własne doświadczenia, mogę powiedzieć, że nie każdy ma tak łatwo. Weźmy tu na przykład takie zdarzenie, które miało miejsce na moim blogu. Ci, którzy zaglądają do mnie już od dłuższego czasu wiedzą, że prócz książek ważna jest dla mnie również muzyka, o której również chciałam pisać, gdyż zgodnie z ideą mojego bloga odzwierciedla moją osobowość. W przypadku postów muzycznych miałam już liczne wzloty i upadki jednakże jak dotąd nie udało mi się znaleźć odpowiedniego sposobu dzielenia się z wami mim gustem muzycznym, by w jakiś sposób on was jednak zainteresował. Nie raz więc zwracałam się do moich czytelników z prośbą o radę - czego po prostu by od takich postów oczekiwali. Niestety moje apele w większości przypadków pozostawały bez odzewów mimo iż jak mówiłam we wcześniejszym punkcie, teoretycznie powinno się chociaż kilka osób na ten temat wypowiedzieć. I znów nie wiem, gdzie leży błąd... na prawdę. Bardzo chciałabym to zmienić, nie wiem czy to moja wina, czy po prostu niektórzy ludzie są tak leniwi, że nie chce im się nawet jednym krótkim stwierdzeniem pomóc innym. Powiem wam jeszcze, że takie nieodpowiedzenie na prośbę w poście w formie komentarza jeszcze jestem w stanie zrozumieć, jednakże postanowiłam wówczas umieścić w pasku bocznym bloga krótką ankietę, gdzie wystarczyło poświęcić tylko kilka sekund, aby mi znacząco pomóc... i znów prawie nic. Nie mogę powiedzieć, że nikt w ogóle nie odpowiedział, bo jednak mam kilku na prawdę wspaniałych czytelników, na których zawsze mogę liczyć i za co im z całego serca dziękuję, jednakże powiedzcie sami - w przypadku gdy masz przeszło 300 obserwatorów, odpowiedź zaledwie pięciu jest raczej zasmucająca.

Kolejnym jednym z chyba bardziej popularnych problemów blogerów jest zanikanie obserwatorów po zakończeniu konkursu. Z tym problemem niestety nie da się już nic zrobić. Można tu tylko liczyć na sumienie takiej osoby, która zaczyna obserwować bloga tylko licząc na jakieś korzyści. Nie mówię, samej też kiedyś zdarzało mi się robić tak, że zaczynałam obserwować jakiegoś bloga, gdyż był to wymóg konkursowy (święta nie jestem), a gdy konkurs już się zakończył, po jakimś czasie, gdy doszłam do wniosku, że jednak ów blog mnie nie interesuje rezygnowałam z niego. Gdy jednak problem zaczął dotyczyć mnie zrozumiałam, jak w takim przypadku czuli się tacy blogerzy. Chociaż więc niektóre konkursy są na prawdę bardzo kuszące, gdy widzę, że tematyka bloga w ogóle mnie nie interesuje po prostu nie zgłaszam się do konkursu, bo nie chcę znów być jedną z tych osób, dla których ważne są tylko dobra materialne. Tu znów można rozdzielić takie osoby, na typ taki jak to był w moim przypadku i osoby, które po prostu z góry już wiedzą, że liczy się dla nich tylko i wyłącznie konkurs, a blogowi nie dadzą w ogóle żadnych szans. No i niestety z tym problemem niestety sami sobie nie poradzimy, bo to już jest całkowicie niezależne od nas.

Jak na razie to tyle, co aktualnie przychodzi mi do głowy. Dla mnie tą są właśnie takie główne problemy, które zrozumie tylko i wyłącznie bloger, który musi zmagać się z podobnymi sytuacjami. Chcę tylko podkreślić, że wpis ten nie ma na celu urażenia moich czytelników bo bardzo się cieszę z każdej jednej osoby, która postanowiła dać mi szansę. Chciałam po prostu wyrazić to, co od dłuższego czasu chodziło mi po głowie, jednakże jakoś nigdy nie znalazłam w sobie tyle odwagi, by z wami o tym porozmawiać. Jedną z takich rzeczy, które mnie do tego popchnęły był bardzo ciekawy wpis, który znalazłam na blogu Geek of books & t series & films, gdzie w swoim poście O nierównościach w świecie książkoholików autorka porusza bardzo ciekawy temat szykanowania ze względu na czytane przez nas gatunki powieści. Szczerze mówiąc nie wiem, czy mogę spodziewać się jakiegokolwiek odzewu ze strony moich czytelników na ten wpis, mam nadzieję, że to o czym tu wspomniałam zachęci was do dyskusji i podzielicie się ze mną swoimi refleksjami czy doświadczeniami. No bo z kim innym porozmawiać o tych właśnie sprawach, jak nie z innymi blogerami? No i dajcie oczywiście znać, jak podobają wam się takie wpisy i o czym chcieli byście poczytać następnym razem!